موجم برد به هرسو با دست و پای بسته(محمد قهرمان)

      موجم برد به هرسو  با دست و پای بسته
      بازیچه ی محیطم  چون کشتی شکسته
       
      در انتظار باران  در خشکسال ماندم
      لرزان چو خوشه ی سبز  بر دانه های بسته
       
      از فیض بی وجودی  در دستگاه گردون
      ایمن ز گوشمالم  چون رشته ی گسسته
       
      شکرانه ی وصالت  گر می پذیری از ما
      داریم نیمه جانی  از چنگ هجر رسته
       
      تا شوق وصل دارم  آبی بر آتشم زن
      دامن زدن چه حاصل  بر شعله ی نشسته
       
      نتوان به عمرها رفت  ای کعبه ی حقیقت
      راهی که می گذاری  در پیش پای خسته
       
      خود را رسانده گیرد  آهم به گوش تاثیر 
      بینند خواب پرواز  مرغان پرشکسته  
       
         ۴ / ۱۱ / ۵۹ 
         محمد قهرمان