شعر و ادب ایران زمین
از تو ای راحت جان تا من بیدل دورم
گردبادم که ز آسایش منزل دورم
بند بندم چو نی از ناله ی جانسوز پر است
کز دم گرم تو ای همنفس دل دورم
شبنم پاکم و از بوسه ی گل محرومم
موج بی تابم و از دامن ساحل دورم
مجلس افروز شب تار عزیزان بودم
من که چون شمع سحر دیده ز محفل دورم
در بیابان طلب ناله کنان همچو جرس
راه می پویم و پیوسته ز منزل دورم
گرچه دل قطره ی خونی شد و بر خاک چکید
می زند جوش که از دامن قاتل دورم
ای جنون خاطرم آسوده اگر هست ز توست
که به تایید تو از مردم عاقل دورم
محمد قهرمان
